جان شگرفی‌ست،
جان آدمی
بیرون می‌افتد هر دم
می‌دمد به درون چیزها
آن، جان
جان، آن می‌شود
و شگرف‌تر، امروز که
پیچنده و فرازنده
فرا می‌رود
به نامکانی بی‌نشان
فرزاد گلی – امروزنامه
------------------------------------------------
درنگ امروز
بیایید با هم بعضی از کارکردهای ناکارآمد توجهمان را مرور کنیم:
- تا حالا شده که در منظره زیبای یک پارک چند تکه زباله توجه شما را به خودشان جلب کنند، و بدون اینکه کاری برای جمع‌آوری آنها انجام دهید، برای دقایقی شما را از دیدن زیبایی درختان و باغچه های پر از گل غافل کنند؟
- وقتی که در خیابان رانندگی می‌کنید چقدر به درختان و نورهای زیبا در فضا، شادی‌های گذرای آدم‌ها و رانندگی خوب بسیاری از رانندگان و همینطور موسیقی زیبایی که در ماشین پخش می‌شود توجه می‌کنید؛ و چقدر به دود و آلودگی احتمالی، ازدحام، زمان از دست رفته و بی‌مبالاتی یکی دو راننده بی‌ادب؟
- ببینید که چقدر چیزهایی را که دارید و از آنها بهره‌مند می‌شوید می‌بینید و چقدر چیزهایی را که ندارید یا از دست داده‌اید؟ چقدر خاطرات خوش‌تان را به خوشی یاد می‌کنید و چقدر با حسرت اینها را یاد می‌کنید که حالا دیگر آن خوشی‌ها نیستند؟ چقدر خاطرات خوش را مرور می کنید و چقدر خاطرات دردناک را؟
پاسخ این پرسش ها نشان می دهند که چقدر توجهمان در بیرون و درون‌مان دارد اقتصادی و در جهت زندگی کار می‌کند؛ و اینکه چقدر توجهمان چیزهایی را که نمی‌خواهیم و به کارمان نمی آید و باعث ناخوشی‌مان می‌شود بازتولید می‌کند؟
اقتصاد توجه یکی از مهمترین بخش‌های حوزه خودمراقبتی ماست.
نگاه، نگهبان دل است. آنچه به آن روی می‌آوریم به خانه ما و به جهان ما وارد می‌شود و احساس‌های ما را برمی‌انگیزد.
برنامه بهی - دکتر فرزاد گلی
