زوزه میکشند هنوز در من
نخستین گرگهای بیابانها
و گاه امواج کوهپیکر دریای آغازین
در تنم درمیگیرد.
بادهای سرخِ زمین گداخته
هربار وزیدن میگیرند
در اینجا که منم.
ببین! که این خِردِ خُردِ نوپدید
چگونه زورق امروز را
بر این موجهای سترگِ آشوبناک
میراند
به آن جانب بسیطِ روشن.
فرزاد گلی-امروزنامه
