مینوشیدیم
از آن گوارا درخت زندگی
تبتابِ قلب تو
نوایِ بودن بود
و آوازهات
معمارِ رویاها
آسمانی داشتیم
به روشنای نگاهت.
در آن نرمای ممکنِ ماده؛
ما در مادر بودیم
و امروز در آن نوزاده مادرانگی
که روزی تو بودی.
فرزاد گلی-امروزنامه