از خود،برای خود، خودی بهتر ساختن

کردۀ امروز را رها کن!

چون پیغامی

                    در بطری‏ای

                                       به دریا...

جایی گشوده شود، به هنگامی

فراخواند هم‌‏رویدادگانش را

آنچه هم‏‌آهنگ قصدِ توست

به دیدارت بر‏می‌‏خیزد

و ناهماهنگ‏‌هاش

می‏شود سهم کردوکار روزگار.

آفرینت را در پی‌‏اش بفرست!

چون قاصدکی برباد

تا شاید به خاکِ آینده فرورود

درختی شود؛

سایه‌‏ساری برای پرورش کردارها.

فرزاد گلی-امروزنامه