از خود،برای خود، خودی بهتر ساختن

گل بده! نسترن!

-گل بده! نسترن!-

گل بده! نسترن!

امروز گل بده!

چشمم سبز شد

بس که به هر چیزِ سرزده

در میان برگ‌‏های ریزت زل زدم ...

 

برایت آواز می‏‌خوانم امروز؛

ترنم گل‏‌های درآینده

که اکنون در جانِ سرخت جاری‏اند

تا گلْ‏‌یادهات بیفتند در تنت.

فرزاد گلی-امروزنامه