مردمان کهن
باشندگانی بودند
از آرامش بزرگ،
مردمان امروز
باش‌اندیشندگانی
از، با، به، برای
و در برابر آن.
فرزاد گلی – امروزنامه
------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------
درنگ امروز
آنچه که ما نیاز داریم بدانیم این است که چگونه در اینجا و اکنون زندگی کنیم.
و قابل ملاحظه است که در حالی که مسائل مابعد الطبیعی، که درباره آنها ما تنها می‌توانیم به تعامل بپردازیم؛ موجب اختلاف میان ادیان می‌شوند، اصول اخلاقی بنیادین‌شان آنها را با یکدیگر متحد می‌سازد. من در اینجا از تعالیم اخلاقی بنیادی آنها صحبت می‌کنم، نه از مجموعه مفصل قوانینی که در درون جوامع مختلف در دوره‌های مختلف و در شرایط فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و اقلیمی متفاوت پدید آمده‌اند.
یکی از تعالیم اساسی همه ادیان این است که ما باید نسبت به دیگران به گونه‌ای رفتار کنیم که مایلیم دیگران نسبت به ما رفتار کنند. این مفهوم، برای وجدان بشری در هر گوشه جهان و در هر نسلی جاذبه داشته است:
«ما نباید هرگز در حق دیگری کاری انجام دهیم که آن را برای خود زیان‌آور می‌دانیم.»
«همانطور که مادر در همه عمر نگران فرزند خویش است، همینطور ذهن باید نسبت به همه موجودات جاندار نگران باشد.»
«آنچه را که برای خود نمی‌پسندی، برای دیگران مپسند.»
«هیچ انسانی مومن حقیقی نیست مگر اینکه برای برادر خود همان چیزی را بخواهد که برای خود می‌خواهد.»
«با مردم آنگونه رفتار کن که انتظار داری با تو رفتار کنند.»
«آنچه را که به نظر تو زشت می‌آید، نسبت به هم‌نوعت انجام مده.»
(عبارات آیین‌های بزرگ جهانی)
این نگرش اخلاقی مشترک ادیان بزرگ است.
از کتاب بعد پنجم – جان هیک
