از خود،برای خود، خودی بهتر ساختن

راه پنهان است می‌باید شدن
جهد کن تا نور تو رخشان شود
هم چنانکه سهل شد ما را حضر
هرکسی را بهر کاری ساختند
دست و پا بی‌میل کی جنبان شود
گرببینی میل خود سوی سما
ور ببینی میل خود سوی زمین
مرغ با پر می پرد تا آشیان
سالها پرم به پر و بالها
می‌روم یعنی نمی‌ارزد بدان؟

راه پنهان را توان رفتن به فن
تا سلوک این رهت آسان شود
سهل شد قوم دگر را هم سفر
میل آن را در دلش انداختند
خار و خس بی‌باد و آبی کی رود
پّر دولت برگشا همچون هما
نوحه می‌کن هیچ منشین از حنین
پّرمردان همت است ای مردمان
سالها چبود هزاران سالها
عشق جانان کم مدان از عشق نان