تماشایت تماشایی‌ست
و چشم‌خندت
مکاشفه‌ای‌ست نو به نو
در شکافِ همیشه‌ی:
آن به دیدار رفته
و آن آمده به دیدار ...
دیدن‌ات را دیدن، شورانگیز!
دیدنِ دیده‌هات، شگفت‌آور!
تماشایی‌ست به تماشا نشستن‌ات
و آیندگی رقصانی که فرامی‌خوانی‌اش
هربار
از مرگ
نفخه‌ی بادهای روشن آن‌گاه
زنده می‌کند همه تن‌های بودگی‌ام را.
و تماشایت باز
از پسِ این همه سال‌های درگذشتگی‌ات
تماشا می‌کند از من
شگفتا!
چه شوری دارد هنوز!
که آیندگی کند.
مامِ همه زمان‌هاست امروز
و زاد‌ه‌ی دیدار باد و بود.
فرزاد گلی - امروزنامه
