آن شاخۀ خشکیدۀ دیروز
آن مرگ سیاهِ در خود پیچیده
خاموش و سرد افتاده بود
کنار جادهای دور
اکنون بین! چگونه گرممان میکند
جان رقصانش
شلیتۀ سرخ هزار دامنش
روشن میکند
تنهای امروز
و یادهای فردامان را.
فرزاد گلی - امروزنامه