بخشوده‌اید امروز
اکنون که سر رسیده‌اید
و رویارویید
با آن‌چه کرده‌اند
دانه‌های خودسرِ سرشت
و هم خیال‌های نابهنگام
با سامانِ رویدادها
و پیمان‌ها.
فرزاد گلی – امروزنامه
--------------------------------------
--------------------------------------
حکایت و درنگ امروز
آن گوهر نامیرا
یگانه عاملی که سبب می‌شود با قدرتی شکست ناپذیر، با همتی بلند و صبری به وسعت هستی پهناور پیش بروید و گذشته‌ی به ظاهر تغییرناپذیر را سبک و شفاف کنید، عشق به تجربه‌ی آن جاودانِ نامیراست.
با افراد زیادی که در سنگین شدن بار زندگیِ کنونی شما نقش داشته‌اند، ملاقات کنید. از آنها که دوستشان دارید، قدردانی کنید و آنها را که سبب رنجش شما شده‌اند، اگرمی‌توانید ببخشید. از آن‌هایی که شما سبب رنجیدگی‌شان شده‌اید، پوزش بخواهید. این گونه بار و سنگینی‌های عاطفی خود را از کوله پشتیِ زمان به زمین بگذارید.
به سراغ آن‌هایی که قولی به ایشان داده‌اید و یا وظیفه و مسئولیتی در قبال‌شان داشته و قصور و کوتاهی کرده‌اید بروید و جبران خسارت کنید و اگر نتوانستید جبران کنید، دست کم از عمق وجود خویش، خود را مسئول و مقصر بدانید. این گونه بدهکاری‌های خود را با پرداخت این نقدینگی‌های حقیقی، سبک کنید. با پرداخت هر چک یا وجه نقد در این ارتباطِ حقیقیِ با خود، یک قدم دیگر به دیدن آن لحظه‌ی جاودان نزدیک‌تر می‌شوید.
درحرکت متهورانه‌ی نزدیک شدن به آن گوهر نامیرا هر گاه با خود خلوت می‌کنید، باطنا بر این باور باشید که این بدهکاری‌های دیرینه را به بخشی از وجود خود می‌پردازید نه به کس دیگر و حاصل آن، فقط دیدن، بوییدن، لمس کردن، هم‌جواری و تجربه‌ی آن گنجینه‌ی همیشه حاضر است.
هر روز برای همان روز- مسعود مهدوی‌پور
