هیچ سخنی یاد ندارم از استاد
جز لبخندهایی
که می گفت: این است
و نگاه‌هایی
که درنگم می‌داد.
بادِ عبورم تند بود امروز
تن نازکش را جمع کرد پیرزن
و باز او
نگاهم کرد
در من.
فرزاد گلی – امروزنامه
-----------------------------------
-----------------------------------
درنگ امروز
روز معلم مبارک
قدیم‌ترا که جمله معروف حضرت علی که "اگر کسی به من حرفی بیاموزد من را بنده خود کرده " را می‌خوندم، تو این جمله اغراق زیادی را حس می‌کردم؛ آخه یه نکته یه نکته است، دیگه تا آخر عمر بنده بشیم!
اما جلوتر که اومدم دیدم بعضی وقتا یه نکته، یعنی یک جهان؛ یعنی تا قبل از این نکته، تو در جهانی زندگی می‌کردی و بعد از اون نکته انگار معنی جهان برای تو عوض شد. پا به جهان تازه‌ای گذاشتی. یعنی "دوباره متولد شدی"! دیگه آدم قبلی نیستی، فربه‌تر شدی، افزون‌تر شدی، جاندارتر شدی. از خودت فراتر رفتی.
شاید به همین خاطر بود که مولانا پس از دیدار شمس در یکی از غزل‌هاش میگه: "من ز خودم زیادتم، چون که دوبار زاده‌ام".
تولد دوباره.....!
و این جمله را هم شنیده‌ایم که "عاشق معلمی هستم که اندیشیدن را بیاموزد نه اندیشه‌ها را".
انگار کسی، حادثه‌ای، رفتاری، سخنی، تولد دوباره‌ای به ما می‌دهد و اگر از شناخت به فراشناخت برویم، چراغ اندیشیدن را در وجود خود روشن نگه‌داریم و گاهی روزنه‌ای از دل خود به هستی بگشاییم، در زهدان هستی می‌توانیم تولدهای دوباره و دوباره داشته باشیم، شاید به همین دلیل است که مولانا در غزلی دیگر می‌فرماید :"یک بار زاید آدمی، من بارها زاییده‌ام"
تولد دوباره و دوباره و دوباره،....!
و من ستایشگر چنین معلمانی هستم که جهان را برای ما تازه می‌کنند؛ تولدهای دوباره، جهانی جدید، حیاتی نو....
همه ما در هر مقامی معلم هستیم و می‌تونیم تاثیر گذار باشیم، همه ما جوینده هستیم و می تونیم تاثیر بپذیریم. من سپاسگزار همه کسانی هستم که در طول زندگیم، جهان را برایم تازه کردند، بینشی نو به من دادند و برخی تولد دوباره. برخی بسیار شاخص‌تر و البته انگشت شمار.
اینکه چرا یه روز خاص را روز معلم نام‌گذاری کردند یا مناسبتش چی بوده، خیلی به نظرم مهم نیست چون هر روز، روز معلمه، و امروز هم فقط بهانه‌ای شد که روز معلم و هر روز را به استاد عزیزم تبریک بگم و آرزوی سلامتی براشون داشته باشم.
محسن استکی
