از خود،برای خود، خودی بهتر ساختن

تصور بسیاری از مراقبه و بهوشیاری نشستن در حالت نیلوفر در کنجی آرام است. این عزلت‌گزینی و سیر انفسی را بسیاری، مانند سعدی، بر خلاف سیر آفاقی و روی‌آوری به طبیعت دانسته‌اند: < »صوفی و کنج خلوت، سعدی و طرف صحرا / صاحب هنر نگیرد بر بی‌هنر بهانه «> اما هنر آن است که سیر آفاقی و سیر انفسی برای ما در یک امتداد باشند، خلوت در انجمن داشته‌باشیم و ساکنِ روان شویم. «گام‌آگاهی»‌ها تمرین‌های خلوت در با هم بودن، سیر در طبیعتِ درون و بیرون، و آرامش در پویش‌اند. راه می‌رویم و راه می‌رویم تا دست کم زمان‌هایی احساس کنیم که با راه پیوند داریم و ببینیم که راه دارد ما را می‌برد. در طی این دو روز اقامت، و راه‌روی‌ درواقع چهار میدان‌ِ بهی گام به گام با هم به‌شیوه‌ای پویاتر مرور و تمرین می‌شود.